Rodzaje ognisk które warto znać

Niedawno dostałem od żony wspaniałą książkę „Sztuka ognia” autorstwa Daniel Hume. Ponad 200 stron o rozpalaniu ognia, rodzaju ognisk itd. Postanowiłem podzielić się z Wami rodzajami ognisk które warto znać. Jest to wiedza którą bardzo łatwo przyswoić a może się przydać nie tylko przy wyjeździe na biwak.

Poniżej znajduje się krótki opis, zalety i wady oraz szkic omawianego ogniska. Nie mam umiejętności plastycznych ale myślę, że rysunki które przygotowałem są w miarę czytelne.

Stożkowe/Tipi
Rodzaj ogniska które daje mocny, duży ogień i wymaga ciągłego nadzoru. Produkuje przy tym dużo światła, ciepła i jest łatwe w rozpaleniu. Zaczynamy od cienkich patyczków które układamy w tipi. Potem stopniowo dokładamy do tego coraz grubsze patyki kończąc na grubszych gałęziach. Podpalając ognisko od środka, wszystkie patyki łatwo zajmą się ogniem ale ognisko będzie przy tym produkowało spore ilości dymu. Warto odgrodzić je kamieniami ponieważ ma tendencję do zawalania się i przemieszczania.

Najda/ognisko syberyjskie
To bardzo ciekawy rodzaj ogniska przeznaczony głównie do długiego nocnego ogrzewania. Produkuje mało światła i pali się długo bez potrzeby ciągłego dokładania. Sposobem na ułożenie ogniska jest zastosowanie dwóch suchych pni które układamy na sobie. Aby zabezpieczyć górny pień przed spadnięciem należy wbić w ziemię kilka patyków podtrzymujących. Między pnie należy włożyć drobne patyki oraz korę. Najtrudniejszym w przygotowaniu najdy jest przygotowanie pni. Należy je bowiem ściąć z jednej strony na całej długości, na przygotowaną w ten sposób powierzchnię wyłożyć rozpałkę i dopiero wtedy przykryć drugim przygotowanym pniem. Porządne rozpalenie również nie należy do czynności łatwych ale daje ogromną satysfakcję. Jeśli nie posiadamy nic do wyrównania pni możemy zastosować też kłody kładąc je jedna obok drugiej. Tak przygotowane ognisko nazywa się potocznie „długotrwałym”.

Piramida
Piramida to rodzaj ogniska łatwego w przygotowaniu. Daje przy tym sporo ciepła, światła oraz pali się długo i równomiernie. Dzięki temu, że ognisko podpalamy od góry może ono z powodzeniem palić się nawet na śniegu. Przygotowując je należy pamiętać aby układać na dole grube kawałki drewna a idąc w górę stopniowo używać coraz cieńszych gałęzi. Nie można układać gałęzi zbyt blisko siebie aby nie odciąć dopływu tlenu. Ognisko pali się długo i nie kopci. Idealnie nadaje się również do gotowania.

Ognisko „T”
Do jego przygotowania musimy wykopać kształt litery „T” dzięki temu w jednej części możemy palić drewno a w drugiej zgarniać żar potrzebny do gotowania. Świetna opcja jeśli nie chcemy gotować na żywym ogniu.

Gwiazda
To ognisko płonie długo i wymaga minimalnego nadzoru. Pnie układane są w kształt gwiazdy, a w środku gdzie stykają się ze sobą rozpalany jest ogień. W miarę wypalania drewna przysuwa się je do środka. Ognisko mało kopci i idealnie nadaje się do gotowania. Jest na tyle stabilne by nawet położyć naczynie bezpośrednio na ogniu. Daje przy tym niestety mało światła i ciepła.